École des chartes » ELEC » Cartulaires d'Île-de-France » Saint-Martin-des-Champs » Tome 4 » XV. — Actes concernant Saint-Martin-des-Champs sous le règne de saint Louis (1226-1270) » Juillet 1244

Guillaume III, évêque de Paris, constate que Simon le Jeune de Poissy, chevalier, et sa femme Elisabeth renoncent à réclamer l'enlèvement des bornes qui limitent leur bois de Brévannes qui provient de l'héritage d'Élisabeth, ayant reconnu qu'elles furent placées d'accord avec Simon V de Poissy, père de Simon le Jeune, qui tenait alors ce bois. Devant Daniel, chanoine de Champeaux en Brie, clerc de l'évêque, Simon le Jeune, Elisabeth et leur fils, Simon VII, écuyer, affirment leur désistement.

  • A Original coté xxi, Arch. de Seine-et-Oise, A iiio, fol. 8.
  • B Copie du xvie s., sur l'original.
  • a Recueil des chartes et documents de l’abbaye de Saint-Martin des Champs, monastère parisien, éd. Joseph Depoin, Ligugé, 1913-1921.
D'après a.

O. p. l. i. Guillelmus, permissione divina Parisiensis ecclesie minister, licet indignus, in Domino salutem. Notum facimus quod, cum esset contentio inter religiosos viros Priorem et conventum Sancti Martini de Campis Paris. ex una parte, et Symonem Juvenem de Pissiaco, militem, ex altera, super eo videlicet quod idem Symon dicebat metas debere removeri, cum nec de assensu suo nec assensu Elysabet uxoris sue, de cujus hereditate movebat dictum nemus de Bouuranna sicut asserebat predictus Symon, fuissent posite. Dicti vero Prior et conventus Sancti Martini dicebant dictas metas fuisse positas de concessione et voluntate Simonis de Pissiaco, militis, patris ipsius Symonis Juvenis, qui dictum nemus tenebat, ut dicitur, et etiam in presentia mandati prepositi patris, assensu utriusque partis ad hoc missi sicut patebat per litteras dictorum Simonis patris et prepositi. Unde dicti Prior et conventus petebant et dicebant pred. metas debere remanere sicut posite fuerant. Tandem pro bono pacis, et de bonorum virorum consilio, in presentia dilecti et fidelis clerici nostri Danielis canonici de Campellis in Bria, ad hoc a nobis specialiter missi, dictus Simon Juvenis et uxor sua, de cujus hereditate movebat, dictum nemus de Buranna, ut dicebatur, et Symon, armiger, filius dictorum Symonis Juvenis, et Elysabeth, voluerunt et concesserunt quod dicte mete remanerent in perpetuum ubi posite fuerant — —

.